Archiwum
Jakość pastwiska
Martyna Wilk; Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Powszechnie występujące zjawisko dążenia do maksymalizacji produkcji doprowadziło do zachwiania równowagi pomiędzy poziomem produkcji a jakością produktów pochodzenia zwierzęcego. Przez wiele lat dążono do jak najwyższego wzrostu wydajności mlecznej i rzeźnej bydła, kosztem jakości pozyskiwanych produktów. Żywienie w oparciu o użytki zielone przeszło niejako „do lamusa”, w dobie maksymalizacji zysku zapomniano, że żywienie pastwiskowe jest najlepsze dla prawidłowego rozwoju zwierząt oraz jakości ich mleka i mięsa. Zielonka pastwiskowa. Łąki i pastwiska w okresie letnim stanowią źródło cennej paszy objętościowej, jaką jest zielonka, natomiast w okresie jesienno-zimowym zabezpieczają bazę paszową, jako pasze konserwowane – kiszonki, siano lub sianokiszonki. Zielonka pastwiskowa to pasza objętościowa soczysta, najważniejszym czynnikiem determinującym jej wartość pokarmową jest skład botaniczny runi oraz faza wegetacji roślin. Młoda zielonka charakteryzuje się niską zawartością suchej masy – ok. 15%, wraz z upływem czasu wegetacji zawartość suchej masy rośnie osiągając pod koniec sezonu wartości ok. 30%. Zawartość pozostałych składników pokarmowych, w szczególności białka i włókna, również ulega znacznym wahaniom w zależności od fazy wegetacji roślin (tabela 1). Systemem liczb wartości użytkowejAby uzyskać wysokie i wartościowe plony z użytków zielonych należy zadbać o odpowiedni dobór komponentów mieszanek pastwiskowych. Skład botaniczny jest najważniejszym czynnikiem determinującym jakość runi pastwiskowej i jej wartość żywieniową.
Pozostało 90% tekstu
Artykuł został opublikowany w Hodowcy Bydła 1/2022. Kup to e-wydanie (12,00 zł) TUTAJ.
Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych
