Archiwum

Stanisław Wężyk, Zbigniew Marks, Ryszard Gilewski AVICONS

Jednym z efektów rozwoju immunologii ptaków są wdrożone do praktyki drobiarskiej programy profilaktycznych szczepień, bez których nowoczesne drobiarstwo nie mogłoby istnieć. Szczepienia drobiu mają na celu nie tylko zapobieganie chorobom, ale także zmniejszenie immunosupresji zakaźnego tła. Wakcynologię czyli naukę o odkrywaniu i badaniu szczepionek stworzył pod koniec lat 70-tych XIX wieku Ludwik Pasteur prowadząc doświadczenia przeciw cholerze kur. Szczepienie ma wywołać odporność czynną, której istnienie jest uwarunkowane wieloma mechanizmami. Każda szczepionka jest antygenem biologicznego pochodzenia mającego zdolność do zapoczątkowania specyficznej odpowiedzi (reakcji) organizmu, której celem jest powstanie trwałej odporności bez toksycznych działań (Szeleszczuk 2005). Rodzaje szczepionek,  szczepionki konwencjonalne: a) szczepionki żywe atenuowane lub naturalnie a patogenne; Szczepionki te mają w jak największym stopniu ograniczać zakażenie w pełni zjadliwym patogenem. Szczególnie dotyczy to szczepionek atenuowanych, czyli osłabionych. Atenuacja jest procesem, w trakcie którego patogenny drobnoustrój jest osłabiony, najczęściej przez kolejne pasaże na podłożach hodowlanych niekorzystnych dla jego pierwotnych wymagań. Szczepionki żywe wywołują u ptaków (kurcząt) zwykle większą odporność, mogą jednak być przyczyną powstawania u nich odczynów (reakcji) poszczepiennych. b) szczepionki inaktywowane, Proces inaktywacji drobnoustroju chorobotwórczego (wirusa, bakterii) jest procesem mającym na celu zabicie patogenu, jednak umożliwiające wywołanie, poprzez jego użycie w szczepionce, odpowiedzi immunologicznej organizmu i wytworzenie właściwego poziomu przeciwciał. Szczepionki inaktywowane należy stosować kilkukrotnie (ilość szczepień jest adekwatna do wieku ptaków i zagrożenia epizootycznego), a reakcje (odczyny) poszczepienne zdarzają się niezwykle rzadko. Inaktywacja szczepionek jest dokonywana za pomocą temperatury, związków chemicznych lub promieniowania. szczepionki delecyjne. Są to żywe biopreparaty, otrzymywane w wyniku delecji z genomu mikroorganizmu genów determinujących właściwości chorobotwórcze. Tradycyjna atenuacja bakterii do produkcji szczepionek w drodze licznych pasaży szczepu w różnych podłożach 

Pozostało 90% tekstu

Artykuł został opublikowany w Hodowcy Drobiu 3/2022. Kup to e-wydanie (12,00 zł) TUTAJ.

Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych