Archiwum

Damian Konkol, Marcin Gumowski, Mariusz Korczyński; Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Poprawa wykorzystania składników paszy oraz wzrost poziomu produkcji to główne cele nowoczesnej produkcji zwierzęcej, które w pewnym stopniu można osiągnąć dzięki zastosowaniu w żywieniu zwierząt różnych dodatków paszowych. Przez wiele lat cele te realizowane były dzięki możliwości stosowania antybiotykowych stymulatorów wzrostu (Hassan i in. 2010). Jednakże, ze względu na coraz częstsze występowanie w środowisku szczepów mikroorganizmów lekoopornych, Komisja Europejska postanowiła zakazać ich stosowania (Korczyński i Opaliński 2012). Sytuacja ta doprowadziła do pogorszenia produkcyjności i zdrowotności ptaków, a w konsekwencji pogorszenia rentowności produkcji (Dibner i Richards 2005), co wywołało konieczność poszukiwania substancji alternatywnych, takich jak kwasy organiczne, probiotyki, prebiotyki, synbiotyki, preparaty fitoncydowe, czy immunostymulatory (Khan i Iqbal 2016). Kwasy organiczne są jedną z najczęściej wykorzystywanych alternatyw dla antybiotyków. Posiadają wiele zalet, takich jak działanie antybakteryjne niewywołujące oporności u bakterii oraz możliwość redukowania buforowości diety (Hejdysz i in. 2012). Są słabymi kwasami i są tylko częściowo dysocjowane. Stosuje się je jako dodatki do wody pitnej oraz pasz. Ich stosowanie nie wymaga okresu karencji dzięki czemu można je wykorzystywać w zasadzie przez cały cykl produkcyjny.

Pozostało 90% tekstu

Artykuł został opublikowany w Hodowcy Drobiu 5/2022. Kup to e-wydanie (12,00 zł) TUTAJ.

Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych