Archiwum

Stanisław Wężyk, Ryszard Gilewski; AVICONS

W okresie jesienno-zimowym ponownie nasiliło się występowanie ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) na terenie Polski. W  intensywnym i wielkotowarowym chowie drobiu, niezbędne jest stosowanie skutecznych programów bezpieczeństwa biologicznego, ponieważ panujące choroby, mogą powodować ogromne szkody w stadach. Programy te, zwane też bioasekuracyjnymi (Koncicki, 2012), są czynnościami zapobiegającymi lub ograniczającymi kontakt ptaków z chorobotwórczymi mikroorganizmami. Zaczynają się od izolacji fermy przed zarazkami spoza jej obszaru, obejmując następnie poszczególne pomieszczenia fermy. Na fermie przestrzegane są ogólne zasady higieny, stosowanie programów profilaktycznych szczepień, monitorowanie zakażeń oraz odkażanie dezynsekcyjne i deratyzacyjne. Wg Epp (2021), wdrażanie programów nie jest trudnym zadaniem, w porównaniu do uświadomienia ich znaczenia obsłudze fermy. W japońskich prefekturach Chiba i Miyzake, 30.01.2021 r. stwierdzono wystąpienia wysoce zakaźnej ptasiej grypy (HPAI). Od grudnia 2020 r., była to siódma epidemia występująca w tamtejszych pefekturach, powodująca konieczność uboju około 1,5 miliona ptaków. Przypadki zakażenia większości ferm drobiu wirusem ptasiej grypy, można przypisać ludzkim błędom, w tym niewystarczającej ochronie przed dzikimi ptakami i gryzoniami. Inspektorzy weterynarii stwierdzili, że w 63% drobiarskich ferm, ich obsługa, nie podjęła wystarczających zabiegów i środków dezynfekcyjnych. Na całym świecie epidemie wywołane różnymi chorobami, najczęściej można przypisać, nieprzestrzeganiu przepisów bezpieczeństwa biologicznego i błędom popełnianym przez obsługę ferm (Epp 2021). 

Pozostało 90% tekstu

Artykuł został opublikowany w Indyku Polskim 1/2022 (78). Kup to e-wydanie (20,00 zł) TUTAJ.

Czas realizacji zamówienia: do 2 dni roboczych