Eksploatacja fermy drobiu zgodnie z wymaganiami środowiskowymi

Jakub Fuks

Hodowla przemysłowa drobiu na dużą skalę wiąże się z negatywnym oddziaływaniem na środowisko oraz emitowaniem do środowiska znacznych ilości substancji i odpadów, które mogą przyczynić się do pogorszenia lokalnych warunków środowiskowych, a także zdrowotno-sanitarnych. Niniejszy artykuł przedstawi jak eksploatować fermę w zrównoważony dla środowiska sposób oraz zgodnie z obowiązującymi wymaganiami prawnymi.

okl DN v1



ZOBACZ TAKŻE



Drobiarstwo niekonwencjonalnie

Wymagane decyzje i pozwolenia

Prowadzący fermę drobiu jest zobowiązany uzyskać szereg decyzji i pozwoleń lub zgłoszeń w zależności od maksymalnej ilości obsady zwierząt (drobiu) nie tylko na etapie eksploatacji, ale już na etapie planowania i budowy inwestycji. Duże fermy, które są ogromnymi inwestycjami oraz źródłem uciążliwości dla sąsiednich terenów, powinny być zlokalizowane w odpowiednim i przemyślanym miejscu. Budując nową fermę, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę inwestycji bardzo ważnym dokumentem jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) lub jeżeli nie został opracowany MPZP – decyzja o Warunkach Zabudowy i Zagospodarowaniu Terenu, który jednoznacznie powinien wykluczać lokalizację fermy przemysłowej w zbyt bliskim sąsiedztwie budynków mieszkalnych, zbiorników wodnych oraz obszarów cennych przyrodniczo. Jednym z najważniejszych dokumentów na etapie koncepcyjnym jest przeprowadzenie procedury OOŚ (oceny oddziaływania na środowisko) i uzyskania Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia (Zob. art. o OOŚ).

Natomiast przygotowując projekt budowlany bezwzględnie należy uwzględnić takie wymagania dotyczące ochrony środowiska, jak wykonanie urządzeń do podczyszczania wód opadowych i roztopowych odprowadzanych z terenu fermy lub wprowadzanych substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego pochodzących ze ścieków przemysłowych (technologicznych) do kanalizacji należącej do innego podmiotu oraz odprowadzanie wód z czyszczenia kurników do szczelnych zbiorników (szamb). Trzeba również uwzględnić maksymalną liczbę stanowisk dla danego gatunku drobiu zgodnie z przepisami, a także uwzględnić obsadzenie terenu przy granicy działki wysoką zielenią izolacyjną oraz wymogi sanitarno-zdrowotne, zachowanie dopuszczalnych norm poziomów hałasu i emisji zanieczyszczeń (pył, amoniak, siarkowodór, itd.), które nie mogą przekraczać dopuszczalnych norm poza granicę działki objętej inwestycją. Należy też pamiętać o oszacowaniu obecnej oraz przyszłej uciążliwości zapachowej, a także spełnieniu odpowiednich wymogów przeciwpożarowych budynków.

Co więcej warunki hodowli zwierząt muszą wypełniać liczne wymogi unijne i krajowe dotyczące dobrostanu zwierząt, np. Ustawa o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r., która normuje zasady postępowania ze zwierzętami hodowlanymi, np. martwe ptaki należy przechowywać w chłodzącym pomieszczeniu do czasu odbioru przez uprawnioną firmę, itd. Kontrolę przestrzegania tych przepisów sprawuje Inspekcja Weterynaryjna.

Eksploatacja fermy

Na etapie eksploatacji fermy drobiu prowadzący taką instalację jest zobowiązany w zależności od maksymalnej obsady, posiadać takie decyzje, pozwolenia jak :

Rozbudowa fermy

Dużo kłopotów stwarza hodowcom aspekt rozbudowy fermy pod kątem prawidłowego wywiązania się z zobowiązań administracyjno-prawnych. Jest to uwarunkowane wieloma czynnikami, takimi jak przede wszystkim skala przedsięwzięcia oraz lokalizacja i sąsiedztwo z terenem inwestycji. Posłużę się przykładem, aby przedstawić jeden z najczęstszych dylematów przedsiębiorców. Hodowca mający jeden kurnik o maksymalnej obsadzie 80 DJP w obszarze zabudowanym planuje rozbudować ten kurnik o 30 DJP. Czy w takiej sytuacji rozbudowa kurnika kwalifikuje przedsięwzięcie do mogących potencjalnie oddziaływać na środowisko i czy należy uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach?

Odpowiedzi należy szukać w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. W § 2 ust. 1 określa przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, dla których uzyskanie decyzji środowiskowej jest obligatoryjne. Należy do nich m.in.: chów lub hodowla zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 210 DJP.  Natomiast § 3 ust. 1 określa przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, do których należy m.in.: chów lub hodowla zwierząt, w liczbie nie mniejszej niż 60 DJP lub 40 DJP (nie mniej niż 100 m od terenów mieszkaniowych, innych zabudowanych, zurbanizowanych niezabudowanych, rekreacyjno-wypoczynkowych oraz objętych formami ochrony przyrody).

Do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się również zgodnie z § 3 ust. 2 : 

  1. przedsięwzięcia polegające na rozbudowie, przebudowie lub montażu realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia wymienionego w § 2 ust. 1 (chów lub hodowla powyżej 210 DJP) i niespełniające kryteriów, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt. 1 (osiągnięcie progu 210 DJP w wyniku rozbudowy, przebudowy lub montażu).
  2. polegające na rozbudowie, przebudowie lub montażu realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia wymienionego w ust. 1, z wyłączeniem przypadków, w których ulegająca zmianie lub powstająca w wyniku rozbudowy, przebudowy lub montażu część realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia nie osiąga progów określonych w ust. 1, o ile progi te zostały określone;
  3. nieosiągające progów określonych w ust. 1, jeżeli po zsumowaniu parametrów charakteryzujących przedsięwzięcie z parametrami planowanego, realizowanego lub zrealizowanego przedsięwzięcia tego samego rodzaju znajdującego się na terenie jednego zakładu lub obiektu osiągną progi określone w ust. 1.

Na podstawie powyższych zapisów z Rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko można stwierdzić, że istniejący kurnik o 80 DJP na podstawie § 3 ust. 1 pkt. 103 lit a kwalifikuje się do przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, bo przekracza próg 40 DJP dla terenów zabudowanych. Rozbudowa takiego kurnika byłaby kwalifikowana na podstawie § 3 ust. 2 pkt. 2 do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, gdyby nowa część kurnika była dla obsady drobiu co najmniej 40 DJP.

Wobec czego rozbudowa, w obszarze zabudowanym, kurnika o możliwej obsadzie 80 DJP o dodatkowe 30 DJP w przedstawionym przykładzie nie kwalifikuje się do przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, co nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na realizację przedsięwzięcia.

Budowa i eksploatacja fermy przemysłowej drobiu w zgodzie ze środowiskiem naturalnym oraz obowiązującymi regulacjami prawnymi niejednokrotnie jest bardzo trudnym i pracochłonnym przedsięwzięciem dla hodowców. Wobec czego jednym z najkorzystniejszych i najwygodniejszych rozwiązań dla przedsiębiorców jest powierzenie uzyskania wszystkich wymaganych decyzji i pozwoleń administracyjnych oraz prowadzenie bieżącej obsługi środowiskowej wyspecjalizowanym firmom, które pomagają optymalizować ryzyko niezgodności proceduralnych oraz minimalizować ryzyko poniesienia dotkliwych kar za niewywiązywanie się z licznych obowiązków nałożonych na przedsiębiorców i hodowców.

Podstawa prawna

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko – Dz. U. z 2013  nr 0 poz. 817
  2. Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko- Dz. U. 2008 nr 1992 poz. 1227 ze zm.
  3. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (POŚ) - Dz. U. 2008 nr 25, poz. 150, ze zm.
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości – Dz. U. Nr 122/2002 r., poz. 1055
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia - Dz. U. Nr 130/2010 r., poz. 881
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia – Dz. U. Nr 130/2010 r., poz. 880
  7. Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich – Dz. U. 2007 nr 133, poz. 921, ze zm.
  8. Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach – Dz. U. 2013 poz. 21
  9. Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne – Dz. U. z 2012 r. nr 0, poz. 145
  10. Ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu – Dz. U. 2007 nr 147, poz.1033
  11. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt – Dz. U. 2013 nr 0, poz. 856

 

IP48

Ten artykuł pochodzi z magazynu Indyk Polski 3/2014

Kup prenumeratę