Polska znajduje się w gronie nielicznych krajów, w których nie docenia się walorów mięsa pozyskanego od wolców. W grupie młodego bydła rzeźnego opasa się głównie buhajki i jałówki, rzadziej wolce. Przekonanie producentów wołowiny do opasania buhajków wiąże się z ich szybszym tempem wzrostu, lepszym wykorzystaniem paszy, korzystniejszymi proporcjami poszczególnych mięśni w tuszy.
Z biegiem lat preferencje konsumentów ulegają zmianom w kierunku wołowiny bardziej aromatycznej i soczystej, co jest uwarunkowane wyższą zawartością tłuszczu śródmięśniowego w mięsie. Wykorzystanie wolców daje tę możliwość. Ich opasanie ma na celu produkcję wysokiej jakości mięsa, które można odróżnić od innych rodzajów wołowiny. W krajach rozwiniętych mięso pochodzące od wolców jest cenionym produktem, osiągającym wysokie ceny na rynku.
Wolce w porównaniu z buhajkami, są bardziej predysponowane do opasania półintensywnego na użytkach zielonych lub z wykorzystaniem kiszonki z traw. Ten system żywienia jest najbardziej popularny w krajowych warunkach, gdzie podstawą żywienia bydła są głównie tanie pasze gospodarskie. Zwiększony stosunek pasz objętościowych do treściwych w dawce pokarmowej jest naturalnym i efektywnym ekonomicznie sposobem poprawy właściwości dietetycznych (zdrowotnych) wołowiny.
Wołowina pochodząca od wolców:
- ma jaśniejszą barwę w porównaniu z mięsem buhajków, co odpowiada wymogom konsumentów;
- jest mięsem bardziej kruchym i wodochłonnym;
- charakteryzuje się większą zawartością tłuszczu śródmięśniowego – wpływa to korzystanie na marmurkowatość, aromatyczność i soczystość mięsa.
Źródło: Produkcja i rynek wołowiny w Polsce pod red. prof. dr hab. Stanisława Wajdy, 2017.
Więcej informacji pod linkiem: http://sklep.portalhodowcy.pl/poradniki/bydlo/produkcja-i-rynek-wolowiny-w-polsce
