Archiwum
Zapobieganie zagrożeniom epizootycznym w hodowli drobiu na głębokiej ściółce
Mikołaj Aleksandrowicz
Vivena-Natura Sp. z o.o.
Zagrożenia wynikające z hodowli drobiu na głębokiej ściółce:
Nadmiernie zbita lub twarda ściółka jest częstą przyczyną mechanicznych uszkodzeń łap młodych zwierząt. Natomiast zainfekowane rany utrudniają poruszanie się, dochodzić może do wzajemnego zadziobywania się, a nawet do padnięć.
Drobnoustroje chorobotwórcze, grzyby, pleśnie i inne patogeny, wpływają negatywnie na uzyskiwane wyniki produkcyjne oraz zdrowotność drobiu, wywołując m.in. choroby immunosupresyjne.
Wilgotna ściółka jest idealnym środowiskiem dla rozwoju bakterii chorobotwórczych.
Występowanie insektów, szczególnie pleśniakowca lśniącego, stanowi bardzo duży problem w fermach drobiarskich.
Znaczne zapylenie powietrza w budynkach inwentarskich, może wywoływać choroby układu oddechowego zwierząt.
Zbyt twarda ściółka, z ostrymi źdźbłami słomy, może także stanowić zagrożenie dla mięśnia piersiowego.
Dostęp do wszystkich artykułów archiwalnych znajdujących się na naszym portalu jest możliwy po wykupieniu prenumeraty czasopisma.
