Strefa Drób

Hodowca Drobiu 4/2014


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W numerze:

  1. Polskie odmiany łubinu żółtego Anita Zaworska, Małgorzata Kasprowicz-Potocka
  2. Mycie - ważny etap prawidłowej bioasekuracji na fermie Dariusz Lewandowski
  3. Wpływ czynników żywieniowych i środowiskowych na masę jaj na początku nieśności Alina Rachwał
  4. Produkcja indyków w Polsce w 2013 r. Marian Biegański
  5. Skutki akcji  „Zero tolerancji” Stanisław Wężyk, Ryszard Gilewski
  6. Konfiskaty w ubojni drobiu Czy można je ograniczyć? Agnieszka Wilczek-Jagiełło
  7. Produkcja biogazu z instalacji przy fermach drobiu Bartosz Korytkowski
  8. Choroby wirusowe drobiu wodnego Oliwia Duszyńska-Stolarska
  9. DUCTSTATION jedno urządzenie – wiele korzyści
  10. Perlica – ptak niedoceniany Marcin Różewicz, Alina Janocha, Barbara Biesiada-Drzazga

 

Kup prenumeratę, dostaniesz gratis segregator i Katalog Firm Drobiarskich - 95 zł  TUTAJ

Skutki akcji „Zero tolerancji”

Prof. dr hab. Stanisław Wężyk

Dr inż. Ryszard Gilewski

AVICONS – Warszawa

 

W Polsce,  by nie pożądane zjawisko zauważyły władze świeckie lub kościelne i to różnych szczebli - zawsze najpierw musi wybuchnąć jakaś afera lub nawet skandal. Gdyby nie było niedopatrzeń i nieprzestrzegania rutynowych procedur na Oddziale Położniczym w szpitalu we Włocławku, nikt by się nie zastanawiał jak i gdzie spędził krytyczną noc dyżurny wówczas lekarz i kto ponosi winę za brak jego interwencji lub w jakim stanie dwa tygodnie później była tamtejsza pielęgniarka. Podobnie się dzieje również w świecie naszej dumnie brzmiącej medycyny weterynaryjnej, strzegącej zgodnie z prawem – jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego naszej żywności.

Produkcja indyków w Polsce w 2013 r.

Ubój indyków w 2013r. wyniósł 350 tys. ton i był mniejszy o 2,8% w stosunku do roku poprzedniego. Piskląt indyczych sprzedano 31.073 tys. szt., czyli mniej o 0,7%. Dla branży indyczej był to rok trudny, choć lepszy od roku 2012.

 

Marian Biegański
„Indyk Lubuski”

Perlica – ptak niedoceniany

Marcin Różewicz1, Alina Janocha1
Barbara Biesiada-Drzazga2
1Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej,
2Katedra Metod Hodowlanych, Hodowli Drobiu i Małych Przeżuwaczy,
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

 

Perlica zwyczajna (Numida meleagris) w warunkach naturalnych zamieszkuje Afrykę, gdzie do dziś istnieją dzikie populacje tego ptaka. Jej udomowienie nastąpiło prawdopodobnie w czasach wojen punickich w III w.p.n.e. Hodowana była również w starożytnej Grecji oraz Rzymie, gdzie ceniona była jako ptak dostarczający mięsa. W Polsce nazywana była również pantarką. Jest to ptak należący do rodziny prelic (Numididae), do której należy także perlica sępia oraz czubata, które utrzymywane są raczej w hodowlach amatorskich – jako ptaki ozdobne o ciekawym upierzeniu. Perlica zwyczajna natomiast znana jest jako ptak o użytkowości rzeźnej oraz nieśnej a powstałe liczne odmiany barwne znajdują uznanie u hodowców ptaków ozdobnych.

Wpływ czynników żywieniowych i środowiskowych na masę jaj na początku nieśności

Alina Rachwał

 

Prowadzona od wielu lat selekcja kur na przyspieszenie dojrzałości płciowej i zwiększenie masy jaja w początkowym okresie nieśności przyniosła znaczną poprawę pierwszej cechy, natomiast stosunkowo małą – drugiej.

Przeciętna masa jaja kurzego wynosi 56 g przy objętości 53 cm3 i powierzchni 68 cm2. Od tych wartości są jednak znaczne odchylenia tak indywidualne między kurami, jak i między stadami. Jak większość cech użytkowych tak i wielkość masy jaja uwarunkowana jest czynnikami dziedzicznymi i środowiskowymi. Ogólnie przyjmuje się, że wartość współczynnika odziedziczalności (h2) dla tej cechy wynosi około 0,6 co oznacza, że na kształtowanie masy jaja w 60% ma wpływ genotyp kury, a w 40% środowisko. W związku z tym występują w masie jaj duże różnice pomiędzy rodami, wynikające zarówno z uwarunkowań genetycznych powodowanych różną ostrością selekcji na tę cechę, jak i odmiennymi warunkami środowiskowymi, panującymi w poszczególnych fermach.

Polskie odmiany łubinu żółtego

Anita Zaworska, Małgorzata Kasprowicz-Potocka
Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej
Uniwersytet Przyrodniczy Poznań

 

Następstwem zakazu stosowania mączek mięsno-kostnych było zwiększenie zapotrzebowania o około 300 tys. ton na pasze wysokobiałkowe pochodzenia roślinnego. Uzupełnieniem niedoboru miała być przede wszystkim poekstrakcyjna śruta sojowa, której udział białka kształtuje się poziomie 44-48% i charakteryzuje się pożądanym układem aminokwasowym. Obecnie w Polsce żywienie zwierząt w ok. 85% oparte jest na importowanej śrucie sojowej. Ze względu na zabezpieczenie podaży pasz wysokobiałkowych wskazane jest poszukiwanie alternatywnych źródeł białka. Jednym z rozwiązań niniejszego problemu może być rozwój produkcji rodzimych roślin strączkowych.

Konfiskaty w ubojni drobiu Czy można je ograniczyć?

 

Agnieszka Wilczek-Jagiełło
Uniwersytet Przyrodniczy Lublin

 

Drób sprzedawany do zakładu przetwórczego z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi podlega dość szczegółowym badaniom. Badania te, wykonywane w ramach obowiązków należących do Inspekcji Weterynaryjnej, mają jeden podstawowy cel: zapobiegać rozwojowi zakaźnych chorób człowieka.

W przypadku drobiu związane jest to głównie z zagrożeniem mikrobiologicznym w zakresie: Salmonella enteritidis, Escherichia coli, Campylobacter jejuni/coli, Listeria monocytogenes. Oczywiście, jeżeli u ptaków występują objawy chorobowe lub też stwierdzono zmiany narządowe to jednoznacznie dyskwalifikuje to mięso z dalszego procesu przetwórczego i podlega ono konfiskacie. Za niezdatne w dalszym procesie przetwórczym uznaje się również tuszki, na których stwierdza się wszelkie rażące zmiany w zakresie wyglądu i zapachu mięsa, a które nie są akceptowane przez konsumentów – takie mięso również podlega konfiskacie. Konfiskata może dotyczyć całej tuszki lub w niektórych przypadkach tylko jej zmienionych chorobowo części.

Choroby wirusowe drobiu wodnego

Oliwia Duszyńska-Stolarska
Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy

 

Wirusy należą do groźnych czynników infekcyjnych. Namnażają się wyłącznie w obrębie komórek gospodarza, natomiast same są niezdolne do przejawiania funkcji życiowych. Stanowią bardzo złożoną grupę, wśród której trudno dokonać klasyfikacji. Jedną z różnic, która pomaga utworzyć umowne grupy jest obecność różnorodnego materiału genetycznego.

Mycie ważny etap prawidłowej bioasekuracji na fermie

Dariusz Lewandowski
Przedstawiciel Kilco w Polsce

 

Jednym z najważniejszych, a często bagatelizowanych przez hodowcę czynników, które warunkują skuteczną dezynfekcję, a co za tym idzie sukces hodowlany, jest odpowiednie umycie kurników. 

Bartosz Korytkowski
Bydgoszcz

 

Odnawialne Źródła Energii (OZE) to temat ciągle aktualny a technologie produkcji biogazu z wykorzystaniem pomiotu drobiowego stanowią jedną z gałęzi mającą duże szanse rozwoju na terenie Polski oraz przyczyniającą się do wzrostu opłacalności produkcji drobiarskiej. 

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.