Archiwum
O co chodzi z włóknem?
Diego Navarro, PhDDiego Navarro, PhDspecjalista żywienia prosiąt, Hamlet Protein
Co to jest włókno i skąd się bierze?
Włókno tradycyjnie postrzegane było jako negatywny składnik paszy, szczególnie we wczesnym okresie hodowli zwierząt. Taki pogląd wynikał z niepewności co do roli włókna w żywieniu i zdrowiu. Niepewność ta jest konsekwencją niepełnego zrozumienia, czym jest włókno, jak należy je mierzyć i jakim przemianom podlega ono w organizmie. Postępy w analizie włókna umożliwiły żywieniowcom skuteczne włączenie surowców o wysokiej zawartości włókna pokarmowego do paszy zwierząt monogastrycznych w celu poprawy lub utrzymania wydajności produkcji.
Włókno pokarmowe jest wszechobecne i praktycznie nieuniknione w paszy dla zwierząt, chociaż niektóre surowce są bardziej włókniste niż inne. Ziarna zbóż, mączki z nasion oleistych i produkty uboczne produkcji etanolu zawierają różne ilości włókna. Różna jest nie tylko zawartość włókna, ale także jego rodzaj. Na przykład: struktura arabinoksylanów w pszenicy jest bardziej rozgałęziona niż struktura arabinoksylanów występujących w kukurydzy. Włókno definiuje się jako niestrawne węglowodany lub ligninę z materiału roślinnego, które wykazują efekt fizjologiczny u ludzi i zwierząt. Uważa się go za niestrawny, ponieważ włókno nie może zostać rozłożone przez enzymy produkowane przez organizm. Badania strawności wskazują jednak, że niektóre frakcje włókna rzeczywiście znikają z przewodu pokarmowego. Dzieje się tak dlatego, że mogą one być fermentowane przez mikroflorę jelitową.
Zalety i wady włókna pokarmowego
Włókno zmniejsza ilość energii dostępnej w paszy, ponieważ fermentacja jest mniej wydajnym źródłem energii dla zwierzęcia. Ponadto wykazano, że wysoki poziom włókna pokarmowego zmniejsza strawność energii, białka i składników mineralnych u zwierząt monogastrycznych. Należy to uwzględnić przy wprowadzaniu do paszy wysokowłóknistych produktów ubocznych (np. suszonego młóta gorzelnianego, śruty pszennej, wysłodków buraczanych, łusek sojowych, otrębów ryżowych itp.). Niemniej jednak surowce te mogą również zawierać czynniki obniżające wydajność, które można łatwo przeoczyć, takie jak mykotoksyny w suszonych ziarnach lub β-konglicyniny w łuskach sojowych.
Możemy użyć surowców wysokowłóknistych, aby skutecznie zwiększyć poczucie sytości w okresie ciąży, poprawić perystaltykę w okresie laktacji lub po prostu obniżyć koszty paszy. Suplementacja włóknem w żywieniu zwierząt jest stosowana w celu rozwiązania problemów zdrowotnych i poprawy konsystencji kału, ale nie jest to rozwiązanie typu „plug and play”. Istnieje wiele czynników, które wpływają na wystąpienie biegunki poodsadzeniowej, a dokładna diagnoza przed podjęciem jakiejkolwiek interwencji powinna być pierwszym krokiem do rozwiązania problemu. Włókno powinno być postrzegane jako podstawowe narzędzie w zestawie, a nie jako panaceum. Czy to oznacza, że włókno należy stosować tylko w sytuacjach zagrożenia zdrowia? Nie, nierozpuszczalne włókna stymulują pasaż treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co zapobiega zastojowi i namnażaniu się bakterii chorobotwórczych. Węglowodany prebiotyczne mogą poprawić wydajność poprzez wspomaganie dojrzewania jelit. Kluczem jest wiedzieć, z jakim rodzajem włókna się pracuje, ponieważ nie wszystkie zapewnią taki sam efekt.
Jak mierzyć skuteczność suplementacji włókna?
Podobnie jak w przypadku oceny innych rozwiązań żywieniowych, najpierw definiujemy nasze wskaźniki powodzenia przy użyciu zmiennych, które są łatwe do zmierzenia. Jeśli celem jest ograniczenie biegunki poodsadzeniowej i poprawa stanu zdrowia, czy ma sens prowadzenie oceny kału lub monitorowanie liczby spadków i śmiertelności? Jeśli żywimy lochy, czy łatwiej jest mierzyć pobranie paszy czy wskaźniki kondycji loch? Wyzwaniem jest skuteczne mierzenie tych parametrów praktycznie, na poziomie chlewni. Przy ocenie zwrotu z inwestycji ważne jest, aby wziąć pod uwagę inne składniki paszy. Jeśli frakcja włókna zawiera prebiotyczne węglowodany i zwiększa produkcję kwasu masłowego, może istnieć możliwość eliminacji dodatków paszowych o podobnym sposobie działania.
Rola włókna w przyszłości produkcji zwierzęcej
Ciągle zmieniające się przepisy w hodowli zwierząt zamykają drzwi dla wielu technologii paszowych, otwierając je jednocześnie dla innych. Zastosowanie farmaceutycznych poziomów tlenku cynku okazało się skuteczne w zwalczaniu biegunki poodsadzeniowej, co doprowadziło do jego rozpowszechnienia na całym świecie po wprowadzeniu surowych przepisów ograniczających stosowanie antybiotyków. Jednakże w wielu regionach odchodzi się od stosowania farmakologicznych poziomów tlenku cynku, co skłoniło do poszukiwania alternatywnych rozwiązań. Wielu hodowców obniża zawartość białka surowego w paszach dla młodych zwierząt lub sprawdza inne rozwiązania żywieniowe. Musimy działać proaktywnie, a nie reaktywnie, jeśli chodzi o żywienie, jeśli chcemy poprawić zdrowie jelitowe, aby odchować mocne, zdrowe zwierzęta.
Włókno będzie odgrywać coraz ważniejszą rolę w żywieniu zwierząt i zrównoważonym systemie produkcji zwierzęcej. Istnieje wiele potencjalnych synergistycznych efektów włókna do zbadania, takich jak jego zastosowanie z enzymami i probiotykami. Celem nie jest całkowite rozłożenie włókna na węglowodany proste przy użyciu różnych enzymów, ale raczej hydroliza specyficznych wiązań w jego strukturze, aby uczynić pewne substraty bardziej dostępnymi zarówno dla zwierzęcia, jak i jego mikroflory. Substraty te mogą służyć jako mniejsze ogniwa prebiotycznych węglowodanów, które zostały odłączone od większych struktur węglowodanowych lub nawet niektórych składników pokarmowych, które zostały zamknięte w strukturze włókna.
Stosowanie włókna może mieć również potencjalny wpływ na oddziaływanie produkcji trzody chlewnej na środowisko. Wysoki poziom włókna pokarmowego może przesunąć wydalanie azotu z mocznika w moczu do amonu w kale. 
Amon w odchodach jest bardziej stabilną formą azotu, co zmniejsza ilość azotu uwalnianego do atmosfery w postaci amoniaku i zwiększa wartość obornika jako nawozu. Wysokie stężenie amoniaku w chlewni będzie miało negatywny wpływ na wydajność zwierząt i może powodować problemy zdrowotne u ludzi. Uwięzienie azotu w oborniku spowoduje, że zwierzęta będą zdrowsze, a środowisko pracy bardziej bezpieczne.
HP FiberBoost to poddane działaniu enzymów włókno funkcjonalne, które łączy w sobie fizjologiczne korzyści nierozpuszczalnego włókna i stymulujący wpływ węglowodanów prebiotycznych na zdrowie jelitowe. Specyficzne enzymy hydrolizują fragmenty struktury węglowodanowej w celu zmniejszenia lepkości przy zachowaniu pożądanych właściwości fizycznych włókna. To ukierunkowane rozszczepianie zwiększa stężenie prebiotycznych frakcji węglowodanowych, które stymulują pożyteczne bakterie w jelicie grubym do wytwarzania znacznych ilości kwasu masłowego.
dane do kontaktu:
Dawid Kołacz
