Znaczenie kwasów humusowych w produkcji drobiu
Anna Wilkanowska; Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy, Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
W żywieniu drobiu stosuje się coraz więcej różnego rodzaju materiałów oraz dodatków paszowych, zwłaszcza po wprowadzeniu w krajach Unii Europejskiej zakazu stosowania antybiotyków paszowych oraz po wycofaniu z receptur mączki mięsno-kostnej. Konsekwencją był wzrost zainteresowania roślinami specjalnymi takimi jak zioła, tłuszczami roślinnymi i rybnymi, produktami ubocznymi przemysłu rolno-spożywczego, do których zaliczany jest glicerol i drożdże. Okazało się również, że coraz więcej osób z branży zwraca uwagę na surowce kopalne np. torf, glinokrzemiany. Ich zadaniem było utrzymanie drobiu nieśnego i rzeźnego w optymalnej kondycji zdrowotnej. Drugim celem stosowania wymienionych komponentów było wzbogacanie produktów odzwierzęcych w bioaktywne składniki. Zaczęto coraz częściej stosować w diecie drobiu kwasy humusowe.