Strefa Drób

Hodowca Drobiu 6/2013

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W numerze:

  1. Wytłoki rzepakowe w żywieniu drobiu Bogusława Pyka
  2. DEB, H (a) S oraz TA (s) czyli fizjologia i żywienie w matematycznej pigułce Jak nie dać się upałom poprzez optymalne odżywianie – cz. II Tomasz Wertelecki, Piotr Łambucki
  3. Jak działa idealny probiotyk? Albert Nakielski
  4. Zioła, które mogą zastąpić farmaceutyki Agnieszka Wilczek-Jagiełło
  5. Olejki eteryczne i ich rola w utrzymaniu zdrowia i produkcyjności kurcząt Agnieszka Wilczek-Jagiełło
  6. Zastosowanie niekonwencjonalnych komponentów paszowych w żywieniu drobiu  – szarłat (Amaranthus sp.) Marta Sulik
  7. Wymagania żywieniowe brojlerów kurzych w zależności od okresu tuczu Alina Rachwał
  8. Kukurydza jako cenna pasza dla drobiu i metody jej suszenia Agnieszka Misiura
  9. Zatrucie śrutą rzepakową u kurcząt brojlerów – opis przypadku Wojciech Grudzień
  10. Zabezpieczyć stado przed skutkami wysokich upałów Bartosz Korytkowski
  11. Syngamoza młodych bażantów odchowywanych w wolierach Henryk Maciołek, Bożena Olczyk, Ewelina Rucińska
  12. 15-lecie Wylęgarni Indyków Nord-Pol Hatchery Gerczak oraz otwarcie pierwszej fermy reprodukcyjnej Katarzyna Markowska
  13. Zasady żywienia gęsi Joanna Marć-Pieńkowska
  14. Dumny jak paw Bartosz Korytkowski
  15. Jaja z cenami… JAJ Robert Nowakowski
  16. Od pomysłu aż po dach Athena Art.

 

Kup prenumeratę, dostaniesz gratis segregator i Katalog Firm Drobiarskich - 95 zł  TUTAJ

Zasady żywienia gęsi

Żywienie gęsi jest jednym z czynników determinujących efektywność ich produkcji i jakość końcowego produktu. Gęsi należą do ptaków roślinożernych, potrafią dobrze wykorzystywać składniki pokarmowe zawarte w zbożach i zielonkach. Niezależnie od tego czy ptaki żywione są zbilansowanymi mieszankami pełnoporcjowymi czy paszami gospodarskimi, gęsiom należy podawać pasze objętościowe w postaci zielonek.

Żywienie gęsi należy dostosować do ich wieku, stąd podział czasu odchowu na 3 okresy, które w przypadku systemu ekstensywnego można opisać następująco:
■    pierwszy – od pierwszego dnia do 4 tygodnia życia – w tym okresie ptaki charakteryzuje bardzo szybkie tempo wzrostu, a w 4 tygodniu chowu osiągają średnią masę ciała- 2,1 kg,
■    drugi – od 5 do 12 tygodnia życia – choć tempo wzrostu gąsiąt nadal jest duże, to jednak z upływem kolejnych tygodni obserwuje się tendencję malejącą; średnia masa ciała 12-tygodniowych piskląt gęsich to 4,9 kg,
■    trzeci – od 13 do 21 tygodnia
życia – słabsze przyrosty masy ciała.

 

Tagi:

Zioła, które mogą zastąpić farmaceutyki

Obecny sposób produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego jest szeroko dyskutowany we współczesnym społeczeństwie. Konsumenci oczekują, że żywność będzie tania, dobrej jakości i przede wszystkim bezpieczna dla zdrowia. Rosną obawy wobec nadmiernego stosowania antybiotyków, glikokortykosteroidów, hormonów, czy nawet środków przeciwpasożytniczych. Jednocześnie coraz więcej zwolenników znajduje żywność produkowana w certyfikowanych gospodarstwach ekologicznych, gdzie stosowanie wszelkich środków leczniczych i profilaktycznych jest mocno ograniczone.

 

Zatrucie śrutą rzepakową u kurcząt brojlerów – opis przypadku

Na pewnej fermie drobiu w centralnej Polsce, w maju 2013 roku miał miejsce bardzo rzadko dzisiaj spotykany przypadek zatrucia rośliną uprawną, a mianowicie paszą rzepakową u parodniowych kurcząt brojlerów. Ciekawość przypadku leży w tym, że jak zwykle z początku była brana pod uwagę choroba zakaźna.

 

Wytłoki rzepakowe w żywieniu drobiu

Dla pełnego wykorzystania potencjału produkcyjnego oraz uzyskania dobrej jakości produktu konieczne jest racjonalne żywienie, szczególnie w systemach intensywnych, gdyż zwierzęta nie mają wówczas możliwości uzupełnienia ewentualnych niedoborów paszowych. W ramach przygotowania do akcesji do UE, a także w związku z tzw. kryzysem BSE, wprowadzono w Polsce od 2001 roku zakaz żywienia bydła mączkami zwierzęcymi, a od listopada 2003 roku wyżej wymieniony zakaz objął pozostałe gatunki zwierząt gospodarskich. Istotnym zagadnieniem stało się więc poszukiwanie alternatywnych, paszowych komponentów roślinnych, które mogłyby poprawić niekorzystny bilans białkowy paszy. Najbardziej wartościowe surowce paszowe pod względem białkowym to: śruta sojowa, śruta rzepakowa, makuch rzepakowy, śruta arachidowa, nasiona roślin strączkowych i mączka rybna (Brzóska, 2008).

 

Wymagania żywieniowe brojlerów kurzych w zależności od okresu tuczu

Ekonomicznie opłacalna produkcja brojlerów kurzych wymaga współdziałania wielu różnych elementów, spośród których żywienie jest niezwykle istotnym czynnikiem. Na podstawie długoletnich doświadczeń tak pracowników naukowych, jak i producentów brojlerów tuczenie kurcząt do wieku 7. tygodni okazało się najbardziej ekonomicznie opłacalne. Jest to bowiem okres, w którym kurczęta rzeźne bardzo szybko rosną i dobrze wykorzystują paszę.

 

Zastosowanie niekonwencjonalnych komponentów paszowych w żywieniu drobiu – szarłat (Amaranthus sp.)

Amarantus jest rośliną starszą od kukurydzy. W czasach Inków i Azteków uznawano ją za roślinę świętą. Z mąki amarantusowej wypiekano placki, które miały dodawać siły i męstwa wojownikom. Sporządzano z niej także, rytualne podobizny bóstw, do których dodawano krew jeńców wojennych i składano je w ofierze. W czasie najazdu konkwistadorów, jeden z oddziałów wpadł w zasadzkę i został poświęcony na ołtarzu ofiarnym. Wśród ofiar, był zakonnik-przyjaciel ówczesnego papieża. Król hiszpański nakazał zniszczyć wszelkie uprawy tej „diabelskiej rośliny”, wskutek czego szarłat utrzymał się jedynie wysoko w górach, gdzie nie mogło dotrzeć wojsko (Artyszak, 1995).

 

Syngamoza młodych bażantów odchowywanych w wolierach

Odchów młodych bażantów najczęściej prowadzony jest w Polsce przez „Ośrodki Odchowu Bażantów” należące do Nadleśnictw Lasów Państwowych.

Zarówno pisklęta, jak i młode bażanty podczas okresu odchowywania są bardzo często narażone na różne choroby pochodzenia wirusowego, mikrobiologicznego, a także pasożytniczego.
Utrzymywanie młodych bażantów w wolierach, przy znacznym zagęszczeniu pogłowia na m2 podłogi bądź wybiegu sprzyja procesowi rozwoju i inwazji pasożytniczej powodowanej przez Syngamus trachea.
Z dostępnego piśmiennictwa wynika, że Syngamus trachea jest chorobotwórczy zarówno dla ptaków domowych, jak i wolno żyjących, szczególnie w młodym wieku, takich jak: kurczęta, perliczki, pawie, bażanty, kuropatwy, wrony, gawrony oraz ptaki z rodziny wróblowatych itp.
Pasożyt występujący u ptaków grzebiących ma charakter kosmopolityczny – występuje na szerokim terytorium geograficznym świata.
Celem prowadzonego badania klinicznego i laboratoryjnego była analiza kliniczno-diagnostyczna stanu zdrowotnego „Ośrodka Odchowu Bażantów”, w którym odchowywano 6 tys. szt. 3-4-tygodniowych bażantów obu płci w wolierach zlokalizowanych na przyzagrodowej przestrzeni gruntów należących do Nadleśnictwa Lasów Państwowych, wyciszonej i obudowanej drzewostanem iglasto-liściastym otaczającym obiekty hodowlane, przeznaczone dla reprodukcji pogłowia młodych bażantów w celu zasiedlania nadzorowanych obszarów leśnych.

 

Zabezpieczyć stado przed skutkami wysokich upałów

Stres cieplny wpływa bardzo negatywnie na efektywność produkcji drobiu. W warunkach podwyższonej temperatury otoczenia jest jednakże możliwe osiąganie dobrych wyników produkcyjnych pod warunkiem, że hodowca stosunkowo szybko zareaguje na pojawienie się problemu stresu cieplnego.

 

Dumny jak paw

Ciągle aktualne powiedzenie „dumny jak paw” w pełni odzwierciedla wizerunek tego ptaka. Pawie pozostają zawsze symbolem dumy, a nawet pychy, ale i jednocześnie wielkiego piękna.

 

© 2020 Pro Agricola dom wydawniczy

Wykryto AdBlocka

 

Utrzymanie tej strony jest możliwe dzięki przychodom z reklam.
Aby móc dalej przeglądać tę stronę, prosimy o wyłączenie AdBlocka.